เตรียมร่างกายให้พร้อม

      แน่นอนครับ การเดินทางที่แสนจะไกลจากที่เราอยู่นั้น ทั้งยังแตกต่างกันเป็นอย่างมากในเรื่องสภาพแวดล้อม สภาพอากาศ  เพราะฉะนั้น  เรื่องพละกำลัง และความสมบูรณ์พร้อมของร่างกายเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง ที่จะทำให้เป้าหมายเมกะโปรเจคกราบแทบตักครูบาอาจารย์ของเรา ประสมผลสำเร็จตามที่ตั้งใจเอาไว้

    วันนี้เริ่มต้นเตรียมความพร้อมทางร่างกาย ด้วยการไปวิ่งที่สวนสาธารณะ ในหมู่บ้าน หลังจากที่เมื่อบ่าย ๆ  วันนี้ไปซื้อรองเท้าสำหรับวิ่งมาแล้ว  เริ่มจาก วิ่งเหยาะ ๆ แล้ว ค่อย ๆ เร็วขึ้นเรื่อย ๆ เร็วขึ้นเรื่อย ๆ หะหะหะหะ   ไม่ไช่ผมหรอกครับ แต่เป็นเด็ก ๆ ต่างหาก ที่วิ่งแซงน็อครอบผมไปแล้ว
     ผมวิ่งได้ประมาณ 5 รอบก็รู้ศึกว่าเหนื่อยมากแล้วหละครับ เลยเปลี่ยนเป็นเดินอีกรอบหนึ่ง แค่นั้น น่าจะเป็นการปฐมฤกษ์ที่ดีสำหรับการเตรียมความพร้อมทางร่างกาย พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่

ข้อที่ 2 も 、 の โม๊ะ และ โน๊ะ

も　แปลว่า ด้วย,ก็

จะใช้บอกว่า อะไรๆ......................ด้วย

เช่น

A　:　わたしは　タイじん　です。　 ฉันเป็นคนไทย
B　:　わたちも　タイじん　です     ฉันก็เป็นคนไทย

หรือ
A　：　まりさんは　日本から　きました。มาริมาจากญี่ปุ่น
B　：　まさこさん　日本から　きました。มาซาโกะก็มาจากญี่ปุ่นด้วยเหมือนกัน

ส่วน の　ใช้บอกว่า ไอ้นี่เป็นของไอ้นั่น, ไอ้นั่นเป็นของฉัน, ไอ้นั้นเป็นของคุณคนนี้

เช่น เมื่อมีคนถามว่าอันนี้เป็นของไคร และเราจะบอกว่าเป็นของเรา

A : これ　かばんは　だれの　ですか。 กระเป๋าอันนี้ของไครค่า
B : わたしの　です。　ของผมครับ

ในที่นี้ใช้แทนกระเป๋า แทนที่จะบอกว่า"กระเป๋าอันนั้นเป็นของผมครับ" ก็บอกแค่เพียง "ของผมครับ"

หรือ
この　くるまは　TOYOTAの　しゃいんです。รถยนต์คันนั้นเป็นของบริษัทโตโยต้า

ว่าด้วยตัวเรา

ชีวิตหนึ่ง จะทำอะไรได้สำเร็จเหมือนคนอื่นบ้างได้หรือ
ชีวิตหนึ่ง จะสามารถเดินเฉิดฉายเหมือนคนอื่นบ้างได้หรือ

ชีวิตหนึ่ง พอใจแล้วหรือกับปัจจุบัน

ที่ผ่านมา นึกไม่ออกเลยว่ามีสิ่งใหนที่น่าภูมิใจในตัวเองบ้าง

ที่ผ่านมา นึกไม่ออกเลยว่าสิ่งใหนที่ทำรู้สึกดีใจบ้าง

มีชีวิตที่อับเฉาไปวัน ๆ

ตอนเด็ก ๆ ไคร ๆ ก็ถามกันว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร

ป่านนี้จนโตก็ยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้

ตอนเด็กเล่นดนตรี ตัวโน็ตสักตัวเดียวก็อ่านไม่เป็น

ตีระนาด เป่าบารีโทน ก็สักแต่ว่าดัง

โดนไล่ออกจากหอพัก ตอนเรียนมหาวิทยาลัย

ตอนทำงานก็ตักหมึก จนมีอแตก.  ไม่พอ.

ตักหมึกจนโรงงานเจ๊ง

ทุกวันนี้ทำอะไร


วันพรุ่งนี้ทำอะไร


วันต่อๆไปทำอะไร

ฉันรักประเทศไทย # 3

      บ่ายวันอาทิตย์วันหนึ่งนั้น ฉันขับรถไปแถว ๆ สุขุมวิท ฉันจำเป็นต้องจอดรถริมฟุตบาท เพื่อที่จะไปซื้อหนังสือ ฉันทราบดีว่าถนนเส้นนี้การจราจรคับคั่งเพียงใด ฉันจึงพยายามหาริมฟุตบาทบริเวณที่ปราศจากการเปื้อนสี เหลือง แดง แล้วค่อย ๆ เทียบสองล้อเข้าชิดขอบฟุตบาท ขอย้ำ ชิดขอบ พร้อมกับเปิดไฟฉุกเฉิน ติ๊บ ติ๊บ ๆ ๆ ๆ เอาไว้เพื่อบอกว่า  ขอจอดสักพักเท่านั้น    ไม่ทันไรเลย ผู้รักษากฏหมายก็ควบสองล้อจากภาษีประชาชน มาบีบแตร พร้อมกับตะโกนโหวกเหวก หาเจ้าของรถ ร่ำ ๆ จะแจกใบสั่งท่าเดียว ใหนจะบอกว่า จอดอย่างนี้ได้ยังไง ดูสิ รถติดยาวเป็นขบวน, ฉันจำต้องรีบออกจากร้านทั้งที่ยังเดินไม่ทั่วร้านด้วยซ้ำไป หนังสือก็ยังไม่ได้สักเล่ม

     หากจะเอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ทราบหรอกว่า ถนนเส้นนี้เขาห้ามจอดตลอดแนว ฉันเข้าใจแต่ว่าห้ามจอดริมฟุตบาทที่มีสีแดงทาเอาไว้ ที่ทาสีเหลืองเขาให้จอดได้ชั่วคราว ส่วนที่ไม่ได้ทาสีเอาไว้ ก็ไม่เห็นว่าจะมีข้อห้ามอะไร หนำซ้ำ ช่วงบ่ายวันอาทิตย์วันนั้นบนถนนสุขุมวิทขาออกปริมาณรถก็ไม่ได้มากมายแต่อย่างใด     แล้วจะเป็นไรไปที่ฉันจะเสียมารยาทจอดรถริมฟุตบาท

      กระนั้นก็เหอะ ฉันก็ไม่ได้โดนปรับค่าจอดรถในที่ไม่ได้ห้ามจอด (หรือเปล่า) นอกจากความอาการที่แสดงออกมาอย่าวว่าฉันผิดราวกับนักโทษประหาร

    แล้วเป็นอย่างไรเล่า  

   วันนี้ฉันไปทำธุระที่นี่ ในขณะที่ฉันกำลังจะข้ามไปฝั่งร้านขายของตกแต่งบ้าน ฉันก็เห็นรถคันคุ้นตาจากภาษีประชาชนขับสวนกับฉันบนทางเดินเท้าและคลานไปจอดสนิท แต๊ต ๆ ๆ ๆ ๆ  ท่ามกลางสายตาประชาชนนับหลายสิบคู่ รวมไปถึงนายฮ้อยหน้าห้างผู้คอยอำนวยความสะดวกโบกรถหยอย ๆ รักษากฏจราจรให้กับผู้ที่มาช่วยกันจ่ายเงินเดือนให้พวกเขา  

   จะทำอย่างไรเล่า หากมีบางคนที่เกรียนกว่าฉัน ขับรถมาจอดเทียบข้างกัน นายฮ้อยหน้าห้างจะทำได้อย่างไรเล่าหากมาไล่เกรียนไม่ให้จอดรถตรงนี้ แล้วนายฮ้อยจะทำอย่างไรเล่าถ้าเกรียนจะเถียงว่า ทีรถคันนี้ยังจอดได้แล้วทำไมเกรียนจะจอดไม่ได้ แล้วผู้ที่ขับขี่รถจากภาษีประชาชนจะบอกเกรียนว่าอย่างไรเล่า

   แล้วทุกวันนี้หละเป็นอย่างไรเล่า  เมื่อเราเป็นซะเอง จะว่าอยู่ระหว่างปฏิบัติหน้าที่ก็ไม่แน่ใจ (แต่ฉันคิดว่าไม่นะ) แล้วทำไมครับ ทำไมไม่จอดในที่ ๆ เขาจัดเอาไว้หละครับ แล้วทำไมครับ ทำไมไม่ทำเหมือนคนอื่น ๆ เขา แล้วทำไมครับ แล้วทำไม ทำไม  ,,,,,,,,,,,    ในเมื่อคุณเป็นก็ผู้มีอำนาจบอกคนอื่นได้ หากแค่จะช่วยเป็นแบบอย่างที่ดีให้เรา ๆ ได้ดูเป็นตัวอย่างคงจะชื่นใจไม่ใช่น้อยนะครับ

 

นี่เป็นเพียงมุมที่ฉันเห็นเท่านั้นฉันเขียนจากความรู้ศึกล้วน ๆ แถมยังใส่ไข่ไปอีกหลายใบ ใข่เน่า ๆ จากสมองของฉันที่ไม่ค่อยจะพัฒนา ทำให้ฉันยึดติดกับสิ่งเหล่านี้  

ฉันอยากจะเกรียนพอที่จะโวยวายกับเรื่องนี้ และฉันก็ได้แค่พูดเบา ๆ ว่า ทำไมไม่จอดในที่เขาให้จอด หลังจากฉันเดินผ่านไปแล้ว สามเมตร  

  

   

ข้อที่ 1 です、 じゃ ありません、 ですか

คำนาม1 は　คำนาม2　です。　อะไร ๆ ก็เป็น   เช่น ผมเป็น..... คุณเป็น...... เขาเป็น...... 

１．　は　มันจะบอกว่าอะไร ๆ ที่อยู่ข้างหน้ามันเป็นหัวข้อเรื่องนั่นเอง 

２．　です　ประมาณว่าอะไร ๆ ที่อยู่ข้างหน้ามัน ก็ต้องเป็นไปตามนั้น.   เอออ   ก็ใช่ 

      ตัวอย่าง  わたしは　ヨンユツト　です。　　＝　ผมเป็นยงยุทธครับ หรือ ผม ยงยุทธ ครับ

                     わたしは　タイじん　です。　　　＝　ผมเป็นคนไทย　

                     わたしは　がくせい　です。　　＝　ผมเป็นนักเรียน

                      たくしんさんは　いしゃ　です。＝　คุณทักษินเป็นหมอ 

       แต่ถ้าจะบอกว่าเราไม่ได้เป็นไอ้นั่น ไอ้นู่น ไอนี่ (รูปปฏิเสธ) นั้นก็แค่เปลี่ยนจาก です。ไปเป็น　じゃ　ありません。 ซึ่งจะทำให้  อะไร ๆ ก็จะไม่เป็น   เช่น ผมไม่ได้เป็น..... คุณไม่ได้เป็น......     เขาไม่ได้เป็น......

                  わたしは　がくせい　じゃ　ありません。　　＝　ผมไม่ได้เป็นนักเรียน             
                  たくしんさんは　いしゃ　じゃ　ありあせん。＝　คุณทักษินไม่ได้เป็นหมอ

             
                 แต่....... อย่าเอามาใช้เมื่ออยากจะบอกว่า

                 わたしは　ヨンユツト　じゃ　ありません。　　＝　ผมไม่ได้เป็นยงยุทธครับ
                 わたしは　タイじん　じゃ　ありません。　　　＝　ผมไม่ได้เป็นคนไทย　

 ทำไมนะเหรอ   ลองคุณเป็นคนไทย แล้วบอกว่าไม่ได้เป็นคนไทยดูสิ   ฮ่า ฮ๋า ฮ๋า




3.  ですか　ตัวสุดท้าย คือการเติม か　หลัง です　ซึ่งจะทำให้ประโยคเปลี่ยนไปเป็น ประโยคคำถาม  เป็นไอ้นี่......ไช่ใหม  ไอ้นั่น......ไช่ใหม     ไอ้โน่น..........ไช่ใหม   ส่วนผู้ตอบ ก็ตอบว่า ไช่/ไม่ไช่    แค่นี่เองครับ  ง่ายนิดเดียว

มาดูตัวอย่างครับ

        ถาม             たくしんさんは　いしゃ　ですか。　　　　　＝　คุณทักษินเป็นหมอไช่ใหม？
        ตอบ  ไช่      はい。いしゃ　です。　　　　　　　　　　＝　ไช่ครับ เป็นหมอครับ
        ตอบ ไม่ไช่    いいえ、いしゃじゃ　ありません 。　　　　＝　ไม่ไช่ครับ ไม่ได้เป็นหมอครับ