และแล้วชีวิตผมก็หมุนอีกครั้ง
ใครเล่าจะรู้ล่วงหน้า เมื่อเดินไม่รู้จักระมัดระวังก็ต้องตกท่อระบายน้ำเป็นธรรมดา สมน้ำหน้า แต่จะให้ทำยังไงหละ เมื่อทุกๆ คนก็อยากเอาแต่ตัวเองรอดเท่านั้น ไม่มีใครมีน้ำใจช่วยคนอื่นหรอก นั่นเป็นเรื่องจริง เมื่อผมได้เจอเข้ากับตัวเองเข้าจึงได้เข้าใจ พวกเรามันก็ลูกจ้างเหมือน ๆ กัน แตกต่างกันเพียงทำหน้าที่ต่่างกันเท่านั้น ต่างคนต่างก็อยากให้ตัวเองรอดเท่านั้น พร่ำเพียงแต่น้อยเพื่อให้ผ่านคลายก็พอ ต่อจากนี้ต่างหากว่าจะทำยังไงดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น