4/12/2010
ตื่นแต่เช้าอีกวัน นั่งรถเมล์ต่อรถไฟฟ้าไปลงนานา ไม่ไช่นานา ไรบินา แต่เป็น นานา เอ๊ะยังไง มาขายซาโอริเช่นเดิม แต่สถานที่เปลี่ยนไปเป็นคิวของโรงพยาบาลบำรุงราษฏร์
แต่โทษที ช้าไปครึ่งชั่วโมง ก็มัวแต่เดินหาว่าอยู่ตรงใหนนี่แหละ เด็กนอกเข้ากรุงก็งงเป็นธรรมดา ขออาภัย
โอ้โห๋ ฿&*(#$%& โรงพยาบาลอะไรวะใหญ่โตดีแท้ รถแต่ละคันที่วิ่งเข้าออกก็ล้วนแต่ราคาแพงทั้งนั้น นั้งแท็กซี่มาก็ยังมีคนคอยเปิดประตูให้อีก แอบคิดในใจหากกุนั่งแท็กซี่มาเขาจะเปิดประตูให้ใหมน๊า ห๊ะ ห๊ะ ห๊ะ ยังดีนะที่ป้าๆ น้าๆ ใจดี และก็พี่คนสวยมาช่วยจัดร้าน (ปลื้มตรงนี้แหละ) ครั้งหน้าจะไม่พลาดขอชักภาพสักใบนะ นะ
งานขายซาโอริที่นี่ไม่ค่อยยุ่งยากเท่าใหร่นัก ลูกค้ามีทุกชนชาติ ไทย ญี่ปุ่น เกาหลี ฝรั่ง แขก หรือพวกแถบแอฟริกา ก็มาหมด สินค้าที่ขายดีก็น่าจะเป็นสินค้าจำพวก การ์ด ต้นสน หรืออะไรที่เกี่ยวกับ
คริสต์มาส
ไม่ต้องไปใหนไกลเลยครับ ร้านข้างซ้ายมือเป็นตัวอย่าง คุณป้าฝรั้งแกซื้อซ๊ะสองตะกร้าเต็มๆ ประมาณคร่าวๆ ละ 300 ใบ คูณ 60 ไปสิ เท่าใหร่กันหว่า ร้านข้างขวาก็เหมือนกัน เซตวันคริสต์มาส 6 ชิ้น เซตละ 890 บาท ขายไป 8 เซต เท่าใหร่กันหว่า และยังมีที่แยกขายอีกหละ ร้าน ข้างหลังผมขายของที่ใฃ้ในสปาก็ขายดีไม่แพ้กัน ผมเองก็ไม่มีเวลาได้เดินสำรวจเลยแต่คิดว่าร้านอื่น ๆ ก็คงจะขายดีเหมือนกัน
เที่ยงกว่าแล้ว ยังไม่ได้กินข้าวเช่นเคย แต่โชคดีที่น้าหนึ่งาถึงแล้วก็เลยให้เฝ้าร้านแทนหน่อย ครับ ตามผมมาไปหาข้าวกินกันครับ
จากห้องโถงบริเวณจัดงานเดินขั้นบันไดเลื่อนไปชั้นสอง ที่นั้นมีศูนย์อาหารแต่ก็ต้องหันหลังกลับแทบไม่ทันทั้งที่ผมยังไม่ได้อ่านชื่อเมนูอาหารด้วยซั้า 60 80 100 บาท เออเห้ยย ทำไมมันแพงยังงี้ สุดท้ายก็ต้องพึ่งร้านอาหารตามสั่งข้างถนนเช่นเดิมรอดไปอีกมื้อ
เลิกงานแล้ววันนี้ น้าหนึ่งมีนัดบอร์ดประชุมงานสำคัญ บอกไม่ได้นะครับขอเก็บไว้เป้นความลับ อิอิ ส่วนสถานนัดบอร์ดก็แถว ๆ แยกพญาไท ถนนเพชรบุรี แน่นอนครับ ร้านอาหารอีสารเป็นที่เหมาะสมกับพวกเราเป็นอย่างยิ่ง น้าหนึ่งชิงสั่งเนื่อย่างก่อนใคร จากนั้นก็เป็นคิวของ น้ำตก ซกเล็ก ต้มแซบเนื้อ ตบท้ายด้วย สิงโต อีกฝูงหนึ่ง ผมได้รู้อะไรบางอย่างจากการนัดบอร์ดครั้งนี้ แต่ต้องขออภัยที่ไม่สามารถเปิดเผยได้ เพราะเรื่องราวลึกลับซับซ้อน ยากที่จะเข้าใจได้ และเชื่อในสิ่งที่ได้ยินมาจากการรับฟังแค่เพียงครั้งเดียว หะหะหะ
ตีสองแล้งเด้อ นึกถึงเพลงของ พี สะเดิดจังเลย ด้วยทางร้านที่ต้องปิดในเวลานั้นจึงทำให้การนัดบอร์ดของพวกเราต้องยุติลง ฉะนี้แล
แต่ยังหรอกครับ
ไปเกะ กันใหม คำสั้น ๆ แต่เป็นที่รู้กันในบอร์ด พวกเราจึงตกลงไปต่อกันที่เกะไกล้ ๆ กับร้านอาหารอีสานนั่นเอง แถมยังมีชวนสิงโตไปด้วยอีกหกตัว
กว่าจะกลับถึงห้องพักฝั่นธนก็ปาเข้าไปกว่าตีห้าแล้ว ราตรีนี้ชั่งสั้นนัก
5/12/2010
7:30 เพิ่งจะได้นอนแปปเดียว ต้องไปขายของอีกแล้ว รีบเลยแทกซี่จัดไป กลัวไม่ทัน แวะไปเอาของที่สาทรก่อน
ก็ไม่แน่ใจว่าเขานัดเวลาเอาไว้กี่โมง พอไปถึงยัง ไม่มีไครมาสักคน เอ๋!!!! ใช่ที่นี่ใหมหว่า อ๊ะ อ๊ะ นั่นพี่จอยนี่หน่า เยี่ยมไปเลย
