วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2553

RBS # 5 ลุงโชค

เหล่าอาสาพร้อมหน้ากันอีกครั้งในศาลา 108 ตัวแทนโครงการกล่าวเปิดงาน และที่สำคัญ การปรากฏกายชองชายผู้หนึ่งที่ทำให้เหล่าอาสาต่างตกอยู่ในภวังค์ ด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่ ท่าทางทะมัดทะแมง ไว้เครา ย้อมผมสีขาวปกปิดร่างการด้วยกางเกงสามส่วนกับเสื้อม่อฮ่อม และมีผ้าขาวม้าพาดไหล่ขวาเอาไว้ ดูโก้ทีเดียว น้ำเสียงอ่อนนุ่มของชายผู้นี้ที่เปล่งออกมาแต่ละคำนั้นช่างไพเราะเสียเหลือเกิน ชวนฟังยิ่งนัก ไหนจะบุคลิกภาพที่ชวนให้น่าหลงใหลเป็นที่สุด นี่ผมคงตกหลุมรักเข้าให้แล้ว


การกล่าวต้อนรับพวกเราเหล่าอาสาผู้มาเยือน ของชายผู้นี้เป็นไปอย่างเรียบง่าย เรื่องราวต่าง ๆ ที่ได้ยินล้วนแต่ทำให้บรรดาเหล่าอาสาทุกคนอมยิ้ม อึ้ง ทึ่ง ในสิ่งที่ชายผู้นี้บรรยายออกมา ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้การสร้างอานาจักรแห่งนี้ถูกเปิดเผยอย่างคร่าว ๆ เท่านั้น แต่ก็ทำให้ทราบได้ว่า การสร้างอานาจักรแห่งนี่ไม่ไม่ได้สร้างกันภายในพริบตา ไม่ได้เกิดจากโชคชะตา แต่เป็นการใช้ระยะเวลาที่ยาวนานมาก ความล้มเหลว ความยากลำบาก การดูถูกเหยียดหยามจากผู้ไม่รู้ การลองผิดลองถูก จนกระทั้งทุกวันนี้ผลจากความพยายาม ความคิดดีทำดีได้เกิดผลสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ ให้ผู้คนได้นำไปเป็นแบบอย่าง เป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ เป็นแหล่งเรียนรู้ รวมไปถึงฐานปฏิบัติการพิทักษ์เขาแผงม้าอีกด้วย

“ลุงโชคดี ปรโลกานนท์”

                                             ถ่ายคู่กับลุงโชค แอบเขิลลลล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น